یکی از بیماری های ویروسی که به شدت واگیر دارد و ابتلا به آن می‌تواند سبب مرگ حیوان شود، پاروویروس در سگ ها است. این ویروس با قدرت و قابلیت‌های خود در بازه زمانی بسیار کوتاه به سلول های میزبانی که در حال تقسیم هستند، از قبیل سلول‌های بافت اپیتلیوم، گریپت ها روده ای، گلبول‌های سفید و سلول‌های پیش ساز مغز و استخوان حمله می کند. البته تنها مشکلات و عواقب ورود این ویروس به بدن حیوان به تنها به موارد فوق ختم نمی‌شود. بلکه این ویروس به عضلات قلب نیز آسیب وارد کرده و امراض قلبی را نیز به وجود می‌آورد.
در نتیجه سگ شما تحت تأثیر این ویروس علاوه بر ضعف شدید بدنی به عارضه‌های قلبی نیز دچار میشود. در صورتی که علایم مربوط به این ویروس را از قبیل بی‌حالی، اسهال خونی و بدبو، از دست دادن اشتها یا استفراغ شدید را در حیوان خود دیدید، بدون هیچ درنگی برای معاینه‌ی حیوان به دامپزشکی مراجعه کرده و او را تحت درمان پزشک قرار دهید. چون مصرف هرگونه دارو به صورت خودسرانه می‌تواند به مرگ حیوان شما ختم شود. پس بنا بر توضیحات فوق به این نتیجه می‌رسیم که ابتلا به این بیماری می‌تواند عواقب جبران ناپذیری را برای حیوان خانگی شما به دنبال داشته باشد.
پس بلافاصله باید به درمان و برطرف کردن این مشکل به طور کاملاً تخصصی بپردازید. در این مقاله برای آشنایی هرچه بیشتر شما به توضیحات لازم در رابطه با پاروویروس در سگ ها می‌پردازیم. پس برای کسب اطلاعات بیشتر تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
پاروویروس چیست؟
پاروویروس یک ویروس کوچک و مقاوم است که می‌تواند باعث بیماری‌هایی در حیوانات مختلف، به ویژه سگ‌ها و گربه‌ها شود. این ویروس به طور معمول در بین سگ‌ها شایع است و بیماری‌هایی مانند پاروویروس سگ‌ها (که به آن بیماری پاروویروسی سگ نیز گفته میشود) را ایجاد میکند. این بیماری به صورت التهاب شدید روده، استفراغ، اسهال و کاهش شدید سیستم ایمنی بدن نمایان میشود.در سگ‌ها، پاروویروس اغلب از طریق تماس با مدفوع آلوده منتقل میشود و باید برای درمان مدفوع خواری سگ اقدام اساس انجام داد که این جریان به شدت در حیوانات جوان و ضعیف تاثیر می‌گذارد.
انواع پارو ویروس در سگ ها
پاروویروس سگ‌ها به طور کلی یک نوع ویروس است، اما چندین نوع مختلف از آن وجود دارد که میتوانند بر سگ‌ها تاثیر بگذارند. این ویروس‌ها در واقع از یک خانواده ویروس به نام Parvoviridae هستند و به چند زیرگروه مختلف تقسیم می‌شوند. انواع مختلف پاروویروس سگ‌ها شامل موارد زیر است:
- پاروویروس نوع ۲ (Canine Parvovirus Type 2): این نوع ویروس بیشتر رایج است و عامل اصلی ایجاد بیماری پاروویروسی در سگ‌ها به شمار می‌رود. پاروویروس نوع ۲ باعث التهاب شدید روده‌ها، استفراغ، اسهال خونی و کاهش شدید وزن و آب بدن در سگ‌ها میشود. این ویروس به شدت مسری است و از طریق تماس با مدفوع یا اشیاء آلوده منتقل میشود. سگ‌های جوان و سگ‌هایی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
- پاروویروس نوع ۲a و ۲b: این انواع مختلف پاروویروس نوع ۲ در واقع تغییراتی در ژنوم ویروس هستند. این تغییرات میتوانند باعث افزایش قدرت سرایت ویروس یا تغییر در میزان آسیب‌زدن به سیستم‌های مختلف بدن سگ شوند. ویروس‌های ۲a و ۲b معمولاً مشابه نوع ۲ عمل می‌کنند، اما ممکن است خطرات و تاثیرات مختلفی بر سگ‌ها داشته باشند.
- پاروویروس نوع ۱ (Feline Panleukopenia Virus): این ویروس که به آن پاروویروس گربه‌ها نیز گفته میشود، مشابه پاروویروس سگ‌ها است و می‌تواند بیماری‌هایی مشابه در گربه‌ها ایجاد کند. این نوع از ویروس بیشتر در گربه‌ها یافت میشود، اما می‌تواند گاهی اوقات از طریق تماس مستقیم با مدفوع یا سایر مواد آلوده بین سگ‌ها و گربه‌ها منتقل شود.
- پاروویروس‌های جهش‌یافته: در برخی موارد، جهش‌های ژنتیکی در پاروویروس‌ها میتوانند باعث ظهور انواع جدیدی از ویروس شوند که ممکن است خطرات متفاوتی برای سگ‌ها ایجاد کنند. این ویروس‌ها میتوانند مقاوم‌تر یا توانایی آلوده‌سازی سگ‌ها در سنین مختلف را داشته باشند.
نحوه مبتلا شدن به پاورویروس در سگ ها
سگ‌ها به پارو ویروس از طریق تماس با منابع آلوده به ویروس مبتلا می‌شوند. این ویروس به شدت مسری است و می‌تواند در محیط‌هایی با شرایط بهداشتی نامناسب به راحتی پخش شود. روش‌های اصلی انتقال پاروویروس به سگ‌ها به شرح زیر است:
- تماس با مدفوع آلوده: پارو ویروس عمدتاً از طریق مدفوع سگ‌های آلوده منتقل میشود. سگ‌های سالم با تماس مستقیم یا غیرمستقیم با این مدفوع به ویروس مبتلا می‌شوند.
- تماس با محیط آلوده: ویروس می‌تواند برای مدت طولانی در محیط‌های آلوده مانند پارک‌ها یا خانه‌های سگ‌های بیمار باقی بماند و از طریق تماس با سطوح آلوده منتقل شود.
- تماس مستقیم با سگ‌های آلوده: سگ‌های سالم ممکن است از طریق تماس مستقیم مانند بوسیدن، بازی یا تماس با بزاق و مدفوع سگ‌های آلوده به ویروس مبتلا شوند.
- پخش از طریق وسایل آلوده: ویروس می‌تواند بر روی وسایلی مانند کاسه غذا، اسباب‌بازی سگ یا تجهیزات درمانی باقی بماند و از طریق استفاده سگ سالم از این وسایل منتقل شود.
- نقش سیستم ایمنی سگ: سگ‌های جوان یا با سیستم ایمنی ضعیف‌تر بیشتر در معرض ابتلا به پارو ویروس هستند و قادر به مبارزه با ویروس به خوبی نیستند.
- انتقال در مکان‌های شلوغ: مکان‌های شلوغ مانند پناهگاه‌ها یا پارک‌ها خطر بالاتری برای انتقال ویروس دارند، زیرا سگ‌ها میتوانند بدون علائم بیماری ویروس را انتقال دهند.
علایم مربوط به پاروویروس در سگ ها
تمامی امراض چه برای انسان‌ها چه برای حیوانات دارای یکسری نشانه هستند که با در نظر گرفتن آن علایم و نشانه‌ها می‌توان به تشخیص دادن مشکل و بیماری پرداخت. برای پارو ویروس در سگ‌ها نیز یک سری علایم وجود دارد که در این قسمت به چند مورد از آنها به‌طور مختصر اشاره می‌کنیم.
- استفراغ شدید: یکی از علائم ابتدایی پاروویروس استفراغ مکرر است. سگ‌های مبتلا معمولاً پس از چند ساعت از شروع بیماری دچار استفراغ‌های پیوسته می‌شوند.
- اسهال خونی: اسهال شدید که ممکن است با خون یا مخاط همراه باشد، یکی از علائم بارز بیماری پاروویروس است. این اسهال به دلیل التهاب روده‌ها و آسیب به دیواره‌های روده ایجاد میشود.
- بی‌اشتهایی و ضعف عمومی: سگ‌های مبتلا به پارو ویروس تمایل به نداشتن اشتها و کم‌انرژی بودن دارند. این کمبود انرژی می‌تواند به سرعت باعث کاهش وزن سگ شود.
- تب: سگ‌هایی که به پاروویروس مبتلا می‌شوند، ممکن است دچار تب (افزایش دمای بدن) شوند. تب معمولاً نشان‌دهنده عفونت و التهاب در بدن است.
- افزایش ضربان قلب و تنفس سریع: به دلیل کم‌آبی شدید و ضعف عمومی، ضربان قلب سگ‌ها ممکن است افزایش یابد و نفس کشیدن آنها سریع‌تر از حد معمول شود.
- کم‌آبی بدن (دهیدراسیون): یکی از پیامدهای اصلی پاروویروس کم‌آبی شدید است که به دلیل استفراغ، اسهال و عدم مصرف غذا یا آب رخ می‌دهد. این وضعیت می‌تواند به سرعت باعث کاهش شدید سطح انرژی، خشکی دهان، افت فشار خون و در نهایت شوک شود.
- درد شکمی: سگ‌ها ممکن است به دلیل التهاب روده‌ها و آسیب‌های وارد شده به سیستم گوارشی خود، دچار درد شکمی شدید شوند. این درد می‌تواند باعث بی‌قراری یا به هم ریختگی سگ‌ها شود.
- افزایش حساسیت به لمس شکم: سگ‌هایی که به پاروویروس مبتلا هستند، معمولاً از لمس شکم خود ناراحت می‌شوند و حساسیت بالایی نشان می‌دهند.
- دپرشن یا افسردگی: سگ‌های مبتلا به پاروویروس ممکن است رفتار افسرده‌گونه‌ای داشته باشند. آنها کمتر به اطراف خود توجه می‌کنند و در وضعیت‌های دردناک یا ناسالم به طور معمول خود را پنهان می‌کنند.
- علامت‌های دیگر: تنفس بدبو: به دلیل عفونت روده و دستگاه گوارش. پوست خشک و چسبناک: ناشی از کم‌آبی بدن. اشکال در حرکت و آرامش: به دلیل دردهای گوارشی و ضعف عمومی
این علایم از مجموعه نشانه‌های اصلی ابتلا به پارو ویروس بوده که در برخی حیوانات برحسب سیستم ایمنی و قدرت بدنی شدت متفاوتی دارد. البته برحسب سن و وزن سگ نیز ممکن است این بیماری با شدت بیشتر یا کمتری بروز کند.
پارو ویروس در سگ ها را چگونه تشخیص دهیم؟
تشخیص بیماری پاروویروس در سگ‌ها معمولاً از طریق ترکیب معاینه بالینی، آزمایش‌های تخصصی و تاریخچه پزشکی سگ انجام میشود. مراحل اصلی تشخیص به شرح زیر است:
- معاینه بالینی: دامپزشک با بررسی علائم مانند استفراغ، اسهال خونی، بی‌اشتهایی، تب و کم‌آبی، به پارو ویروس مشکوک میشود. تاریخچه تماس با سگ‌های آلوده نیز به تشخیص کمک میکند.
- آزمایش خون: کاهش گلبول‌های سفید، کمبود پلاکت‌ها و افزایش پروتئین‌ها ممکن است نشان‌دهنده عفونت شدید و التهاب ناشی از پاروویروس باشد.
- آزمایش مدفوع: آزمایش آنتی‌ژن یا PCR برای شناسایی پروتئین‌های ویروس یا DNA آن در مدفوع سگ می‌تواند تشخیص قطعی را فراهم کند.
- تصویربرداری: رادیوگرافی یا سونوگرافی برای بررسی آسیب‌های گوارشی و التهاب روده‌ها استفاده میشود.
- آزمایش‌های دیگر: دامپزشک ممکن است آزمایش‌های کبدی یا کلیوی برای بررسی وضعیت عمومی سگ انجام دهد.
- تشخیص افتراقی: برخی علائم پارو ویروس مشابه سایر بیماری‌های گوارشی است، بنابراین دامپزشک ممکن است برای رد سایر بیماری‌ها آزمایش‌های اضافی انجام دهد.
مدت زمان بیماری پارو ویروس در سگ ها
مدت زمان بیماری پاروویروس در سگ‌ها معمولاً بین ۷ تا ۱۴ روز است، اما بسته به شرایط سگ می‌تواند متفاوت باشد.
- دوره نهفته: از زمانی که سگ به ویروس آلوده میشود تا شروع علائم، معمولاً ۳ تا ۷ روز طول می‌کشد.
- دوره حاد بیماری: اگر درمان به موقع انجام نشود، علائم شدید مانند اسهال، استفراغ و کم‌آبی ممکن است ۵ تا ۷ روز طول بکشد.
- مرحله بهبودی: در صورت درمان مناسب، سگ‌ها معمولاً پس از ۷ تا ۱۰ روز بهبود پیدا می‌کنند.
- عوارض و بهبودی کامل: با درمان صحیح، سگ‌ها پس از ۱۰ تا ۱۴ روز به طور کامل بهبود می‌یابند، اما در سگ‌های جوان یا با سیستم ایمنی ضعیف، روند بهبودی ممکن است طولانی‌تر باشد.
- موارد بحرانی: در صورت عدم درمان یا کم‌آبی شدید، بیماری می‌تواند کشنده باشد، به‌ویژه در سگ‌های ضعیف یا با سیستم ایمنی ضعیف.
نحوه درمان بیماری پاروویروس
درمان پاروویروس در سگ‌ها عمدتاً حمایتی است، زیرا هیچ داروی خاصی برای از بین بردن ویروس وجود ندارد. هدف اصلی درمان کاهش علائم، جلوگیری از کم‌آبی و تقویت سیستم ایمنی سگ است.
- آبرسانی: استفاده از مایعات داخل وریدی برای جبران کم‌آبی و جلوگیری از شوک.
- داروهای ضد استفراغ و ضد اسهال: کاهش استفراغ و اسهال با داروهایی مانند متوکلوپرامید و لپرومید.
- آنتی‌بیوتیک‌ها: جلوگیری از عفونت‌های ثانویه با داروهایی مانند آموکسی‌سیلین.
- داروهای ضد ویروسی: تقویت سیستم ایمنی با داروهای انترفرون.
- مراقبت‌های ویژه: بستری شدن در بیمارستان و مراقبت‌های ویژه مانند اکسیژن درمانی.
- تغذیه حمایتی: شروع تغذیه تدریجی با غذاهای ملایم و مناسب برای روده.
- پیگیری: نظارت دقیق بر وضعیت سگ و پیگیری درمان.
- واکسن: واکسیناسیون پس از بهبودی برای جلوگیری از ابتلا به بیماری مجدد.
- مراقبت‌های خانگی: فراهم کردن آب تازه و استراحت برای سگ.
در صورت ادامه علائم یا بدتر شدن وضعیت، باید به دامپزشک مراجعه شود.
درمان خانگی پاروویروس سگ ها
درمان خانگی برای پاروویروس سگ‌ها توصیه نمی‌شود، زیرا این بیماری بسیار جدی و خطرناک است و نیاز به درمان فوری و تخصصی دارد. پاروویروس می‌تواند به سرعت باعث کم‌آبی شدید، عفونت‌های ثانویه و حتی مرگ شود. درمان خانگی به تنهایی نمی‌تواند علائم شدید بیماری را کنترل کند یا از عوارض آن جلوگیری کند. درمان پاروویروس باید تحت نظر دامپزشک و با استفاده از داروهای مناسب، آبرسانی، و مراقبت‌های ویژه صورت گیرد.
با این حال، در کنار درمان دامپزشکی، شما می‌توانید برخی اقدامات حمایتی خانگی را برای کمک به سگ خود انجام دهید. این اقدامات باید همراه با درمان حرفه‌ای انجام شوند و هیچگاه جایگزین درمان دامپزشکی نخواهند بود.
| اقدام | شرح |
|---|---|
| آبرسانی به سگ | کم‌آبی شدید یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌هاست. سگ باید مایعات کافی دریافت کند. در صورتی که سگ قادر به نوشیدن نباشد، باید به دامپزشک مراجعه شود. |
| حفظ محیط آرام | محیط خانه باید آرام و بدون استرس باشد تا سگ راحت استراحت کند و سریع‌تر بهبود یابد. از جمع شدن حیوانات دیگر جلوگیری کنید. |
| استراحت و دور نگه داشتن از فعالیت‌های زیاد | سگ باید از فعالیت جسمی سنگین و بازی‌های پرتحرک دور بماند. استراحت کردن به سگ کمک میکند تا بدنش با ویروس مبارزه کند. |
| تغذیه کمکی | اگر سگ قادر به خوردن باشد، غذاهای سبک و ملایم مانند سوپ‌های رقیق یا غذاهای مخصوص روده حساس می‌تواند مفید باشد. تنها در صورت اشتها داشتن سگ، غذا بدهید. |
| نظافت محیط | برای جلوگیری از گسترش ویروس، محیط خانه و مناطقی که سگ مبتلا در آن تردد داشته را باید ضدعفونی کنید. پاروویروس می‌تواند برای مدت طولانی در محیط‌های آلوده باقی بماند. |
| مراقبت از سایر حیوانات خانگی | سگ‌های آلوده باید از سایر سگ‌ها جدا نگه داشته شوند تا از انتقال ویروس جلوگیری شود. از تماس حیوانات خانگی دیگر با سگ بیمار جلوگیری کنید. |
| چرا درمان خانگی کافی نیست؟ | پاروویروس یک بیماری ویروسی است که به سرعت پیشرفت میکند. کم‌آبی شدید، نیاز به داروهای ضد استفراغ و ضد اسهال، و نظارت پزشکی برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه ضروری است. |
نحوه پیشگیری از بیماری پاروویروس در سگ ها
پیشگیری از پاروویروس در سگ‌ها با واکسن سگ و رعایت برخی اقدامات بهداشتی امکان‌پذیر است:
- واکسیناسیون: واکسیناسیون اولیه در ۶-۸ هفتگی شروع میشود و تقویت‌کننده‌ها هر ۱ تا ۳ سال یکبار لازم است.
- جلوگیری از تماس با سگ‌های آلوده: سگ‌ها باید از تماس با سگ‌های بیمار یا مشکوک به بیماری دور نگه داشته شوند.
- رعایت بهداشت محیطی: ضدعفونی مرتب محیط‌های سگ‌ها و پاکسازی سریع مدفوع به جلوگیری از شیوع ویروس کمک میکند.
- مراقبت از سگ‌های جوان و ضعیف: سگ‌های زیر ۶ ماه و سگ‌های با سیستم ایمنی ضعیف باید تحت واکسیناسیون دقیق و مراقبت‌های ویژه قرار گیرند.
- محدود کردن تماس با مکان‌های پرخطر: از بردن سگ‌ها به مکان‌های شلوغ که خطر ابتلا به ویروس وجود دارد، خودداری کنید.
- توجه به بهداشت شخصی: دست‌های خود را پس از تماس با سگ‌های آلوده شستشو دهید تا ویروس منتقل نشود.
- جداسازی سگ‌های بیمار: سگ‌های مبتلا باید از سایر سگ‌ها جدا نگه داشته شوند.
- آموزش صاحبان سگ‌ها: صاحبان سگ‌ها باید در مورد بیماری، علائم و اهمیت واکسیناسیون آگاهی داشته باشند.
راه های از بین بردن پاروویروس
پاروویروس به شدت مقاوم است و نیاز به اقدامات ویژه برای از بین بردن آن دارد. در اینجا روش‌های موثر برای حذف پاروویروس آورده شده است:
- استفاده از ضدعفونی‌کننده‌های قوی: هیپوکلریت سدیم (آب ژاول) و ضدعفونی‌کننده‌های تجاری مخصوص حیوانات میتوانند ویروس را از بین ببرند.
- تمیز کردن سطوح: سطوح آلوده مانند کف، دیوارها و لوازم سگ‌ها باید با مواد ضدعفونی‌کننده مناسب ضدعفونی شوند و برای ۵ تا ۱۰ دقیقه باقی بمانند.
- شستشوی لباس‌ها و لوازم سگ‌ها: استفاده از آب داغ و مواد ضدعفونی‌کننده برای شستن لباس‌ها و لوازم سگ‌ها ضروری است.
- تمیز کردن مناطق آلوده: مناطق تردد سگ بیمار باید به طور کامل ضدعفونی شوند، از جمله کف‌پوش‌ها، اسباب‌بازی‌ها و ظرف غذای سگ و لوازم شخصی.
- پیشگیری از انتشار ویروس: مدفوع سگ‌های آلوده باید سریعاً جمع‌آوری و دفع شود. دست‌ها پس از تماس با سگ‌ها یا محیط‌های آلوده باید شسته شوند.
- حفظ بهداشت شخصی: پس از تماس با سگ‌های بیمار، دست‌ها شسته شده و از دستکش استفاده شود.
- اقدامات در محیط‌های عمومی: محیط‌های نگهداری سگ‌ها باید به طور منظم تمیز و ضدعفونی شوند و سگ‌های مبتلا به سرعت ایزوله شوند.
- واکسیناسیون: واکسیناسیون منظم سگ‌ها بهترین روش برای پیشگیری از ابتلا به پاروویروس است.
آیا سگ ها با پارو ویروس میتوانند زنده بمانند
سگ‌ها با پاروویروس میتوانند زنده بمانند، اما شانس بقای آنها به عواملی مانند زمان تشخیص، وضعیت سیستم ایمنی، شدت بیماری و مراقبت‌های دامپزشکی بستگی دارد.
- زمان تشخیص و درمان: تشخیص زودهنگام و درمان به موقع شانس بهبودی را افزایش می‌دهد.
- وضعیت سیستم ایمنی: سگ‌های جوان یا مسن با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض خطرند.
- شدت بیماری: علائم شدید مانند اسهال و استفراغ شدید ممکن است باعث بروز عوارض جدی و مرگ شوند.
- مراقبت‌های دامپزشکی: درمان‌های حمایتی مانند آبرسانی و درمان‌های ویژه می‌تواند به بهبودی کمک کند.
- عوامل دیگر: وضعیت تغذیه و بیماری‌های دیگر میتوانند بر بقا تاثیر بگذارند.
آمار بقا: با درمان به موقع، شانس بقا ۷۰-۹۰% است، به ویژه در سگ‌هایی که سیستم ایمنی سالم دارند. سگ‌های نوزاد یا فاقد واکسن بیشتر در معرض خطر هستند.
پاروویروس سگ ها به انسان منتقل میشود
خیر، پاروویروس سگ‌ها به انسان‌ها منتقل نمی‌شود. پاروویروس (Canine Parvovirus) مخصوص سگ‌ها است و به طور خاص برای این گونه طراحی شده است. این ویروس به طور عمومی نمی‌تواند از سگ‌ها به انسان‌ها انتقال یابد.
پاروویروس فقط به سگ‌ها و برخی دیگر از حیوانات می‌تواند آسیب بزند، اما به انسان‌ها یا سایر حیوانات دیگر (مانند گربه‌ها) منتقل نمی‌شود. به عبارت دیگر، این ویروس یک ویروس خاص گونه‌ای است که تنها بر سگ‌ها تاثیر می‌گذارد و توانایی آلوده‌سازی انسان‌ها را ندارد.
با این حال، پیشگیری و مراقبت‌های بهداشتی در تماس با سگ‌های مبتلا همچنان مهم است، زیرا ویروس می‌تواند از طریق مدفوع سگ‌های آلوده به محیط منتقل شده و دیگر سگ‌ها را آلوده کند. لذا برای جلوگیری از انتشار بیماری، از تماس با محیط‌های آلوده و سگ‌های بیمار خودداری کرده و مراقبت‌های بهداشتی مناسب را انجام دهید.
پارو ویروس سگ ها به حیوانات دیگر انتقال پیدا میکند؟
پاروویروس سگ‌ها مختص سگ‌ها است و به سایر حیوانات مانند گربه‌ها یا پرندگان منتقل نمی‌شود. این ویروس به طور خاص سیستم ایمنی سگ‌ها را هدف قرار می‌دهد. با این حال، پارو ویروس گربه‌ها (Feline Panleukopenia) که مشابه پاروویروس سگ‌ها است، می‌تواند به گربه‌ها منتقل شود. بنابراین، پاروویروس سگ‌ها نمی‌تواند به سایر حیوانات غیر از سگ‌ها منتقل شود.
کلام آخر
همان طور که مشاهده کردید در این مقاله به بررسی موضوع پارو ویروس در سگ ها پرداختیم. این بیماری می‌تواند به شدت بدن حیوان را تضعیف کرده و حتی باعث مرگ آن شود. پس باید در همان ابتدای ابتلا درمان به صورت درست و تخصصی از سوی متخصصین و دام‌پزشکان صورت بگیرد. برای اینکه بتوانید با متخصصان حاذق و ماهری در این زمینه مشورت به عمل آورید، توصیه می‌کنیم به پت شاپ آنلاین یا سایت اورنگ پت مراجعه کنید تا بتوانید اطلاعات دقیق در این زمینه کسب کرده و عملکرد درست و دقیق داشته باشید
